استان گیلان یکی از استان های قسمت شمال کشور به مرکزیت کلانشهر رشت می باشد. استان گیلان، از شمال به دریای خزر و کشور آذربایجان، از غرب به استان اردبیل، از جنوب به استان زنجان و قزوین و از شرق به استان مازندران متصل می گردد. مساحت گیلان ۱۴٬۰۴۴ کیلومتر مربع و حدودا ۱۳۹۱، ۲٬۴۸۰٬۸۷۴ نفر جمعیت این استان می باشد.
بیعت گیلان، پوشیده از جنگل و دارای آب و هوای معتدل و مرطوب است. این استان شامل مناطق سرسبز شمال غربی رشتهکوه البرز و بخش غربی کرانههای جنوبی دریای خزر است.
استان گیلان از سال ۱۳۴۴ در تقسیمات کشوری ایران به عنوان استان مستقل وارد شد. این منطقه پیش از آن ولایت گیلان و استان یکم خوانده میشد.
وضعیت اقتصادی استان گیلان
استان گیلان به خاطر این که تراکم جمعیتی زیادی را دارد یکی از شهری نشده ترین قسمت های کشور است. بیشتر صنعت این استان را محصولات کشاورزی تشکیل داده اند و در حوزه تولید انرژی از منابع تجدید پذیر نیز این استان آمار خوبی را از خود به جای گذاشته است.
مراکز شهری با دهها مغازه ساختار تجاری غنی تری دارند. تنها دوتایشان، لاهیجان در شرق و انزلی در غرب وزن جمعیتی و اقتصادی بیشتری دارند ولی به شدت زیر سایه رشت مرکز استان قرار دارند که بر زندگی شهری در گیلان سلطه دارد. در دهههای اخیر با وجود رشد سریع جمعیت، نه تنها فعالیتهای اقتصادی در استان گیلان گسترش نیافتهاست بلکه با انقباض روبرو بوده و برخی از رشتههای مهم فعالیتی خود را نیز از دست دادهاست. دخالت دولت در کنترل قیمت برنج و چای از راه واردات موجب کاهش قیمت این محصولات در سطحی پایین از سطح عمومی قیمتها شد و اعمال این هزینه بر کشاورزان گیلان شد. این سیاستها موجب انتقال ارزش افزوده کشاورزان گیلانی به سایر مناطق کشور شد و خدمات بازرگانی و صنعتی وابسته به آن نظیر شالیکوبی نیز به تعطیلی کشانده شدند. عدم سیاستهای مناسب هم منجر به کاهش شدید تولید صنایع دستی شد. آمار دولتی بیکاری در گیلان ۱۴٫۵ درصد (ششم در ایران) است که تا ۲۵ درصد هم تخمین زده میشود. میزان بیکاری باسوادان بسیار بیشتر از بیکاری بیسوادان است.
بدون دیدگاه
شما اولین دیدگاه را ثبت کنید.